मागील भागात पाहिले की चंदा आणि नंदा दोघी दहावी पास झाल्या. दोघींनी दिलेलं भोकाचं बलिदान कामी आलं.
इथुन पुढे-
बाबुराव झाट्याची लेक चंदा दहावीत शाळंत तिसरी आली. शाळनं तिचा सत्कार समारंभ केला. हळु हळु दिवस सरत होते. बाबुराव आपल्या लेकीवर खुश होता, तिच्यासाठी स्थळ शोधायला त्यानं सुरवात केली होती. चंदा – नंदा पण लय खुश होत्या. पण त्यांच हे सुख खुप वेळ टिकलं नाही. त्याला कारण ठरला तो झवेगावचा सावाकार धनाजी चाटे. ज्याच्याकडुन चंदाच्या बापानं शिक्षणासाठी कर्ज घेतलं होतं. बाबुरावानं ते अर्ध अधिक फेडलं होतं पण धनाजीनं चक्री व्याज आकारलं होतं. बाबुराव आतापर्यंत अर्ध व्याज सुद्धा भरु शकला नाही असं धनाजीचं म्हणणं होत. आता त्यानं बाबुच्या मागं पैशासाठी तगदा लावला होता. एकदा तर कहरच झाला. धनाजीनं बाबुरावला आपल्या बंगल्यावर बोलवुन मारझोड केली.
गरीब बाबुराव काहीच करु शकला नाही. आपल्या बापाची असहायत्ता चंदाला बघवत नव्हती पण ती काय करु शकणार नव्हती. एकदा चंदा नंदाला भेटायला गेली खुप दिवसांनी चंदा अन नंदा भेटल्या चंदाला उदास पाहुन नंदा म्हणाली,
नंदाः काय ग चंदे, उदास का दिसत्यास. तोंड का पडलया.
चंदाः काय सांगु नंदे घरात लय राडा चालु हाय.
नंदाः काय झालं सांगशील का ? म्या काय मदत करु शकती का?
चंदाः अग तुला म्हंणल नव्हत का म्या. बा नं कर्ज काढलवतं माझ्या शिक्षणासाठी.
नंदाः हा तु बोलली व्हतीस, पर त्याचं काय आता.
चंदाः सावकार मागं लागलाय ते फेडाया.त्यानं बाला मारहाण बी केली.
नंदाःकाय सांगतीस चंदे. नाव काय म्हणालीस त्या सावकाराचं.
चंदाःधनाजी सावकार.
नंदाः धनाजी…. धनाजी चाटे तर नाय.
चंदाःहा. त्योच. अग लय वंगाळ माणुस हाय बघ, तु वळखती का त्याला.
नंदाः त्याला वळखत नाय पण त्याच्या पोराला वळखती चांगलाचं. माझ्या पुच्चीचा पडदा त्याच्या पोरानचं फाडला की. त्या शुभम चाटे नं.
चंदाः काय ! पोरगाचं असा तर बाप कसा असंल.
नंदाः त्याच्या बापानं बी कर्जाच्या नावाखाली लय जमिनी लाटल्या. आणि गावातल्या बाया बी बाटवल्या. सावकारानं कर्ज द्यायचं अन नाय फेडता आलं तर मांडवली म्हणून कर्जदाराच्या बाईनं त्याच्यासंग झोपायचं. अन मग कर्ज फेडायचं.
चंदाः किती भयाण हाय गं नंदे हे सगळं.
नंदाः भयाण तर हाय गं माझी चुलती अनिता बी झुपली हाय त्येच्याखाली.
चंदाः अन्ता काकी. अन ते कशापाई.
ऩदाः तिला बाग घालायची व्हती एकटीला,पैशाची नड व्हती मग पैशासाठी निजली त्याच्याखाली.
चंदाः अन्ता काकी किती साधी सरळं बाय. ती कशी लागली गं त्याच्या गळाला.
नंदाः अनिता काकीची एक मैतरीन व्हती गं शेवंता तिनंच फुस लावली बघ तिला. नंतर सगळ्या भावकीनं आपल्या सोयी प्रमाणं तिला भोगलं.
चंदाः बया किती गं याड या पुरषाच्या जातीला बाईच्या शरीराचं.
नंदाः बाईचं शरीर म्हंजी आग हाय आग तिच विझवण्यासाठी पुराषांकडं नाग हाय.
दोघीही मनापासुन हसतात.
चंदाः खर सांगती नंदे, बाची हालत बघवत नाही गं लय कष्ट उपासतोय ग त्यो.
नंदाः अग मग तु बी एखादं काम बघ म्हंजी तेवढाच हातभार लागंल.
चंदाः म्या लाख काम बघंल ग पर बा नग म्हणतोय.
नंदाः मग आता काय करायचं ठरीवलं हाईस.
चंदाः माझ्या डोस्क्यात येगळंच चाललयं
नंदाः काय चाललय तुझ्या डोस्क्यात ?
चंदाः मांडवली…
नंदाः अय चंदे, येडी झालीस का तु. आपला पाटील सर येगळा अन ह्यो सावकार येगळा. राक्षस हाय मेला नुसता. पुच्चीचा चेंदामेंदा करुन टाकील तुझ्या.
चंदाः करु दे चेंदा पर बाची सुटका तर हुईल नव्हं
नंदाः पण तशी खात्री हाय का तुला.
चंदाः कर्ज फेडायसाठी त्यो बाया हेपतो असं तुच म्हणालीस ना.
नंदाः व्हय गं पण काही दगा फटका केला म्हंजी.
चंदाः ते बी हाईच म्हणा पर थोडा धोका पत्कारावा लागंल नंदे.
नंदाः चंदे तुला खाज सुटली का गं पुन्यांदा.
चंदाः नंदे अग खाज नाय गं पर कर्ज फेडायपुरतं
नंदाः तुझं नक्की हाय तर मग चंदे. तु झोपणार हायस सावकारासंग.
चंदाः व्हयं
नंदाः मला लय भ्या वाटतया बघ चंदे. दुसरं कोण असतना म्याच तुला सांगितलं असत खुशाल तंगड्या फाकवायला… पण सावकार म्हंजी लय मोठ्ठ धाडस करतीयास बघ. पुच्चीला पेलवायचं नाय बघ.
चंदाः नंदे तुच म्हणायचीस ना जिथं भोकानं काम हुतं तिथं डोकं नाय चालवायचं .
नंदाः व्हय पर म्हणुन सावकार.
चंदाः अग सगळचं नीट व्हईल. बा ला सुटका मिळलं घेती एकदा त्या सावकाराला उडवुन.
नंदाः बरं ठिक हाय तुझा इचार ठरलाय ना पक्का मग म्या नाय मोडता घालत.
एवढं बोलुन दोघीबी आपापल्या घरी जातात.
चंदा पुढच्या तयारीला लागते.
चंदा अन सावकाराचा हैदोस अनुभवण्यासाठी वाचा कथेचा पुढचा भाग…
तोवर बाबुराव अन मैना मोकळी करा. मजा करा.
कृपया शेअर करताना नावासहीत करा.
चावट पप्या…