सकाळी तिला जाग आली तेव्हा दिनकरराव शेजारी बसून तिला उठवत होते.
ती पूर्ण विवस्त्र अवस्थेत होती. ओठ, गाल, मान यांची आतून हुळहुळ सुरु होती. कंबर, मांड्या आणि स्तनांवर ओरखडल्यावर सलावं असं सलणं एकसारखं सुरुच होतं. तिचं सर्वांग जणू त्याने कुस्करून काढलं होतं. तिला उठूनही बसता येत नव्हतं. एकतर तापामुळे अंगभर कणकण होतीच पण ह्या सगळ्या प्रकाराने ती अजूनच थकून गेली होती.
दिनकररावने तात्पुरते तिचे अंग टाॅवेलने झाकून घेतलं. तिच्यासाठी पाणी गरम केलं आणि तिला आधार देत त्यानी उठवलं. सुषमाला त्याने बाथरूममध्ये आंघोळीसाठी नेलं. तिचं उघडं शरीर बघून दिनकररावाची नजर पण चाळवली होती. तिला नग्नावस्थेत पाहून आपसूकच त्याच्या श्वासांची गती देखील वाढली होती. तिला सावरताना त्याने स्तनांवर हळुवार हात टाकला पण तिने तो लगेचच झिडकारला. असं त्यांच्या आयुष्यात पहिल्यांदाच झालेलं. पण तब्बेत बरी नसल्याने तिची चिडचिड होत असावी असं त्याला वाटलं. त्याने काहीच जबरदस्ती न करता तिला डोक्याखालून न्हाऊ घातले आणि बाहेर गेला. पण रात्रीच्या त्या अमानवी स्पर्शाने तिला किळस येत होती आणि तो घाण दर्प तिला क्षणोक्षणी येत होता. नंतर तिनेच डोक्यावरून पाणी घेत सगळं अंग साबणाने दोन-तीन वेळा स्वच्छ करुन घेतलं. तिची अंघोळ आवरुन ती बाहेर आली. तोपर्यत दिनकररावाने स्वतःचं समाधान मात्र हातानेच करुन घेतलं होतं.
घराची आवराआवर झाल्यावर त्याने बाहेरूनच जेवण आणलं. कामावर रजेसाठी निरोप पाठवला. तिला जेवणाची इच्छाच नव्हती कारण तो दर्प अजूनही तिच्या नाकात तसाच होता. औषध घेण्यासाठी म्हणून दिनकररावाने बळजबरीनं तिला काही घास हाताने खाऊ घातले. पण त्या घाणेरड्या दर्पाने खाल्लेलं सगळं उलटून बाहेर आलं.
शेवटी उपाशी पोटीच ती झोपी गेली. तिला एकसारखी ग्लानी येत होती.. रात्रभर झोप नसल्याने तिला प्रचंड थकवा होता. त्यामुळे पडल्या-पडल्या तिला पटकन झोप लागली. दुपारी झोपेतून जाग आली तेव्हा थोडं तिला बरं वाटू लागलं. दिनकरराव तर तिच्या उशाशीच बसून होते. तिला जाग आल्याबरोबर त्याने खाऊ घातलं. आता पोटात भूक असल्याने ती पोटभर जेवली. त्याने ताट बेसिनला ठेवलं आणि परत आला.
सुषमा खिन्न होऊन त्याच्याकडे बघत होती. सकाळी आपल्या हातून मोठं पाप झाल्याची जाणीव तिला झाली.
त्याला बघून ती त्याच्या गळ्यात पडून ओक्साबोक्शी रडू लागली. माझं चुकलं, मला माफ करा.. असं म्हणत तिने हात जोडले. सकाळी तुमची इच्छा मी डावलली. त्याने तिचे हात पकडले आणि तिची समजूत घातली.
अगं सुषमा, वेडी आहेस का? माझंच चुकलं.. तुझी तब्बेत बरी नसताना देखील मी तुझ्याकडून सुखाची अपेक्षा ठेवली. एरवी माझ्यासाठी तू सगळं माझ्या मनासारखं केलंच आहेस की… आपलं लग्न झालं आणि त्यानंतर तुला त्रास होत असताना पण तू माझा विचार करुन तो सहन केलास… माझ्या मनात तुझ्याबद्दल राग नाही सुषमा…
हे प्रेमाचे बोल ऐकून तिला मात्र रडू कोसळलं. त्याच्या मिठीत सुषमाने मन भरुन रडून घेतल्यानंतर, रात्रभर घडलेला प्रकार तिने दिनकररावाला सांगितला. पण दिनकररावने तिच्या डोक्याला आणि गळ्याला हात लावून बघितला तर तिला अजून ताप वाटत होता. तापामध्ये ती काहीतरी बरळत असावी असं त्याला वाटून गेलं. शिवाय औषधामुळे तुला घाम आला असेल आणि म्हणून तू रात्री अंगावरचे कपडे काढून टाकले असतील.. असं तिला गालाला धरुन लहान मुलीसारखं समजावलं. त्याचा भूत-प्रेत या गोष्टींवर तिळमात्र विश्वास नव्हता.
थोडा बदल म्हणून त्याने तिला तिच्या भावाकडे पाठवायचा निर्णय घेतला. तिचा भाऊ आणि वहिनी शहरातच आर्ध्या तासाच्या अंतरावर रहात होते. सुषमाला थोडा चेंज मिळेल आणि बरं वाटेल म्हणून दिनकरराव स्वतः तिला सोडायला गेला. तिची औषधं कशी घ्यायची हे त्याने सुषमाच्या वहिनीला समजावून सांगितलं.
चहापानानंतर तो पुन्हा घरी आला..
इकडे भावाकडे आल्यावर तिला थोडं बरं वाटलं. तिचा दादा आणि वहिनी दोघेच इकडे राहात असत. त्यांना अजून मुलबाळ नव्हतं. दिनकरराव आणि सुषमा सारखे ते पण दोघेच रहात होते.
जेवणं झाली अन वहिनीशी मनमोकळेपणाने गप्पागोष्टी झाल्या. वहिनीने संसाराबद्दल चांगली विचारपूसही केली. गप्पागोष्टींमध्ये तिला चिडवलं देखील.
पण सुषमा अजूनही अबोलच होती. म्हणजे तिला जेवढं विचारेल तेवढंच ती सांगत होती. काल रात्री घडलेला प्रसंग सांगितला आणि नवऱ्यासारखंच वहिनीने पण आपल्याला वेड्यात काढलं तर? असं मनातूनच तिला वाटत राहिलं. बराच वेळ गप्पा झाल्या आणि सगळ्यांची निजानीज सुध्दा झाली. सुषमाला मात्र झोपायला भिती वाटत होती. देवाचं नाव घेऊन कशीबशी ती अंथरूणावर आडवी झाली. विचार करत करत नुकताच तिचा डोळा लागलेला. तोच स्पर्शाने ती दचकून जागी झाली. भितीने पुन्हा तिची गाळण उडाली. त्याचा उग्र दर्प आला आणि ती समजून गेली, तो पुन्हा आला आहे. विचार करायची संधी ही न देता त्याने तिच्या शरीराचा ताबा ही घेतला होता.
आज तिची साडी न फेडता त्याने फक्त वर करुन थेट मुद्दयालाच हात घातलेला. तिच्या चड्डीवरुनच त्याची जीभ लपलप करत तो फिरवत होता. ह्या सगळ्यात तिच्या शरिराची प्रचंड हेळसांड होत होती. कधी केस ओढले जात होते, तर कधी त्याच्या आवेशात नखांचे ओरखडे जणू छातीपासून पायाच्या तळव्यांपर्यंत तिला यातना देत होते. त्याच्या शक्तीपुढे सुषमाचं काहीएक चालत नव्हतं. त्याला हव्या तशा पद्धतीने तो तिला फिरवत होता आणि तिच्या अंगाचा सुगंध जणू तो भरभरुन लुटत होता.
इतका वेळ त्याने तिला अगदी मन लावून चाटून काढलेलं. लाळेचा चिकटपणा तिच्या सर्वांगाला जाणवत होता. तोच घाणेरडा दर्प तिला सतत येत होता. आज विशेष म्हणजे अजूनही त्याने तिची चड्डी काढलीच नव्हती. पण वरुन चाटूनच त्याने सगळी चड्डी चिकट करुन टाकलेली. चड्डीचा योनीला चिकटणारा भाग तर त्याने चाटून चाटून विरून जाईल असा केलेला. त्यामुळे बाहेरून त्याची लाळ आणि आतून तिचा कामरस अशा दोन्ही रसांचं मिश्रण त्या भागाला होत होतं. तो जणू मोठ्या चवीने ते चाखत होता. वरवर चाटून त्याचं समाधान झालं तेव्हा, त्याला पाहिजे तेव्हढाच चड्डीचा भाग त्याने योनीपासुन बाजूला केला. ओलसर आणि पाणी सोडत असलेल्या योनीवर जिभेने त्याने यथेच्छ ताव मारला. तो इतका आवेगाने योनी चाटून काढत होता की, कुत्र्याने पाणी पिताना जसा आवाज यावा, असाच आवाज लयीत सुरु होता. योनीरसाने समाधान मिळाल्यावर त्याने त्याचा मोर्चा हळूहळू तिच्या पाठीमागच्या बिळाबर वळवला होता. त्याची जिभ फक्त गुदद्वाराला टेकली अन तिने ते भोक पटकन आवळून घेतले. ती सरळ झोपून असल्याने त्याला ते भोक नीट चाटता येत नसावं, म्हणून झटकन त्याने सुषमाला उलटी फिरवली. मस्त भरीव आणि गोरे नितंब पाहून थोडा वेळ तोही शांतपणे बघतच राहिला. त्या नितंबांना जिथे-जिथे दाबलं गेलेलं तिथे-तिथे हलके लाल व्रण पडलेले होते. कदाचित तो सगळा नजारा बघून त्याचेही डोळे फिरले असावेत. गरगरीत नितंबाना तो हळूहळू हातांनी कुरवाळत होता. कुरवाळत असतानाच आपली लांबसडक जिभ त्याने तिच्या गुदाला टेकवली. ती चमकली परंतु आता मात्र तिचं काहीच चालत नव्हतं. लांबडी जीभ गुदेचा अंदाज घेत आत शिरु बघत होती. ती सुध्दा ताकदीने बीळ आवळून त्याची जीभ आत जाण्यापासून रोखत होती. पण जिभेला लाळ खूप दाट होती आणि ती जिभ लिंगासारखी कडक ही होती. त्यामुळे जिभेच्या टोकाने आत शिरकाव केलाच. जिभेचं टोक छोटं होतं पण मागे मागे जीभ जाड होती. त्याने हळूहळू मजा घेत तिची गुदा बुळबुळीत करुन टाकलेली. आता तिचे गुडघे त्याने वर केले आणि घोडीसारखी तिला गुडघ्यावर आणली. तो पुन्हा क्षणभर थबकला. तिच्या कमरेची कमान आणि नितंबांचा घेर न्याहाळण्यात त्याने थोडा वेळ घालवला. कारण तिच्या कमरेला सुरेख बाकदार वळण होतं, त्यामुळे तिचा नितंबांचा भाग अजुनच बाहेर आला होता. तिचा पुढचा भाग तिने हातांवर सावरला होता, त्यात बदल करत त्याने तिचे कोपर खाली टेकवले. डोके जमिनीवर टेकवत, तिचे मोठे केस एका बाजूला सरकवले. तिचा मोहक आणि घामेजलेला चेहरा मोकळा केला. ती घाबरली असली तरी मोकळ्या केसांत अजूनच सुंदर दिसत होती. तिची कंबर अगदी बारीक होती आणि त्यात मागे नितंबांचा बदामासारखा आकार मोहक दिसत होता. त्याने पाठीमागे गुडघ्यावर उभं राहून तिच्या कमरेत हात घातला. दोन-तीन वेळा कमरेवरुन हळुवार हात फिरवला. कदाचित त्याने कमरेची पकड चांगल्या प्रकारे कशी धरता येईल हे पाहून घेतलेले.
लाळेने ओल्या झालेल्या चड्डीचा अडसर दोन बोटे आतमध्ये घालून त्याने शिताफीने एका बाजूला सरकवला. तिची डार्क निळी चड्डी ओली होऊन रंगाने काळसर दिसत होती. तिच्या गोऱ्या नितंबावर त्याने ती तिरकी ताणून घट्ट बसवलेली. आता तिच्या गरगरीत नितंबांना देखील लाळ लागू लागली. आज त्याचा रोख कुठे आहे आणि तो काय करणार आहे, याचा अंदाज एव्हाना तिला आलेला. नाईलाजाने तिने मनाची तयारी करायला सुरूवात केली…
(क्रमशः)