रूपाली लहानपणी हुशार होती. म्हणजे आता नाही असे नाही, तर लहानपणापासून हुशार होती. तिला चांगले शिकवावे अशी तिच्या वडिलांची इच्छा होती.पण त्यांच्या खेड्यात शैक्षणिक वातावरण काही जास्त चांगले नव्हते. म्हणून कायम स्वरुपी नाही तर निदान सुटीतील क्लासेस (vacation batch) तरी लावावे असे वाटले. त्यांचे एक जवळचे नातेवाईक मोठ्या शहरात म्हणजे जिल्ह्याच्या ठिकाणी राहत होते. त्यांनीच रुपालीला vacation batch लावायचा सल्ला दिला होता. ते नातेवाईक आणि त्यांची पत्नी दोघे पण सरकारी नोकरीत होते.त्यांचा मुलगा पण हुशार होता आणि त्याच सिटीत चांगल्या कॉलेजला इंजिनिअरिंग करत होता. त्यामुळे क्लासेस बरोबर त्याचे पण मार्गदर्शन रुपालीला होईल असे रुपालीच्या वडिलांना वाटले.म्हणून परीक्षा झाल्या की त्यांनी लगेच रुपाली ला त्यांचेकडे आणून घातले.
. त्यांच्या त्रिकोणी कुटुंबात रुपाली काही दिवसांसाठी म्हणजे एक दीड महिना राहणार होती. त्यांचे घर एक हॉल, किचन, आणि बेडरूम असे होते. बेडरूम चा वापर मुलगाच स्टडी रूम म्हणून आणि झोपायला करत असे . रूपाली चे काका आणि मावशी हॉल मध्येच झोपत. टेरेसवर अजून एक छोटी खोली बांधली होती. तिथे एक टीव्ही पण ठेवला होता. काका आणि मावशी टीव्ही पहायचा असेल तर वरच्या रूम मध्ये पाहायचे. ती रूम पाहुण्यांसाठी पण वापरली जायची.
रूपाली सिटी बस ने क्लास ला जायची. किंवा वेळ असला तर राकेश गाडीवर सोडून यायचा. रूपाली च्या बोलक्या स्वभावामुळे ती लगेच त्यांचेकडे एकदम रुळून गेली.
सुरवातीला रुपाली रात्री अभ्यास करून मनिषा जवळ झोपायची. पण घरातील टीव्ही मुळे राकेश आणि रुपालीच्या अभ्यासात व्यत्यय नको म्हणून मनिषा आणि रमेश वरच्या रूम मध्ये झोपायला जायला लागले. आणि राकेश आणि रुपाली खालीच उशिरा पर्यंत अभ्यास करून तिथेच झोपायचे . रूपाली आणि राकेशच्या अभ्यासात व्यत्यय नको म्हणून मनिषा आणि रमेश वरच्या रूम मध्ये झोपायला जायला लागले तरी बहुतेक त्यांना पण वेगळे झोपायला काहीतरी कारण च पाहिजे होते . कारण घरात मुलगा मोठा असल्याने त्यांना पाहिजे तसा एकांत मिळत नव्हता. म्हणून त्यांनी या संधीचा नक्की चांगला उपयोग करून घेतला होता.
रूपाली चा मनमोकळा , धीट आणि बोलका स्वभाव आणि राकेशची मस्त personality यांमुळे त्यांची चांगली मैत्री झाली. म्हणजे नाते कमी आणि मैत्री जास्त झाली. शिवाय नंतर नंतर तोच रुपाली ला bike वरून क्लास ला सोडायला आणि आणायला लागला . कधी कधी क्लास वरून येताना भेळ, आइस्क्रीम, गार्डन व्हायचे. शिवाय तोच रात्री उशिरापर्यंत तिचा अभ्यास पण घ्यायचा. त्यावेळी घरात दोघेच असल्यामुळे अभ्यास कमी आणि गप्पाच जास्त व्हायच्या. गप्पात आवडता हिरो, आवडती हिरोईन, आवडता साबण असे काही पण विषय यायला लागले. तो पण तिला कॉलेज चे मित्र , कॉलेज चे मुली ,त्यांचे राहणे , मुलांची भांडणे याबद्दल सांगायचा.
त्यांच्या गप्पातून तिला बऱ्याच गोष्ट समजल्या की राकेश जरी स्मार्ट होता तरी त्याला मैत्रीण नव्हती, त्याला रुपाली सारख्याच मुली आवडत होत्या, रुपाली खूप सुंदर होती. राकेश च्या मित्राने रूपाली आणि राकेश ला एकत्र पाहिले तेव्हा त्याला ती त्याची गर्लफ्रेंड च वाटली होती आणि एवढी भारी गर्लफ्रेंड मिळाली म्हणून त्याने राकेश ला पार्टी मागितली होती.
हळूहळू त्यांचे नाते बदलून मैत्री झाली होती आणि एक स्टेप पुढे जावून राकेश तिला त्याची खरचं girlfriend बनवायचा प्रयत्न करीत होता. तिला ते समजत होत, पण तिलाही ते आवडत होते. ती पण त्याला प्रतिसाद देत होती.रात्रीच्या अभ्यासात तो तिला जास्त च जवळ घेवू लागला. पाठीवर हात ठेवणे, मांडीवर थाप मारणे चालू झाले.तो बेडरूम मध्ये बेडवर झोपायचा आणि ती बाहेर हॉल मध्ये गोधडी वर झोपायची , त्याला ते पटले नाही म्हणून तो बाहेर झोपायला लागला आणि तिला बेडवर झोपायला लावले. ती जरी बेडरूम मध्ये झोपायला लागली तरी बेडरूम आतून लावून घेत नव्हती कारण त्याला कधी आत यायची गरज पडली तर तिची झोपमोड व्हायला नको.
रात्रीचा अभ्यास दोघांना पण जास्त आवडायला लागला. कारण घरात दोघेच असायचे.एक प्रकारे एकांतच.
उन्हाळ्यामुळे तो बनियन आणि हाफ पँट वरच असायचा. व्हॉलीबॉल की बास्केटबॉल खेळून त्याचे खांदे मजबूत आणि गोलाकार झाले होते . बनियन मधून ते भारी दिसायचे.ती पण मोठा फ्रॉक किंवा टॉप आणि मोठा स्कर्ट वर असायची .झोपताना तिला तिचा फ्रॉक किंवा स्कर्ट कधी कधी वर जायचा .पण तिला त्याबद्दल काही विशेष वाटत नव्हते ,कारण राकेश तसा नव्हता .
राकेश जरी इंजिनिअरिंग ला होता, तरी आता तो रुपाली चा जीवशास्त्र पण चांगले शिकवत होता. क्लास मध्ये जे शिकवले नाही ते पण तो सांगत होता. फुलांमध्ये कसे नर मादी प्रकार असतात, नर आणि मादी चे भाग एकत्र येवून फळ कसं तयार होत ते सांगून झाल. पण ते समजायला खूप अवघड होत आणि डोळ्यांनी दिसू शकत नाही त्यामुळे पुस्तकात जस दिलंय तसे लक्षात ठेवायचं अस त्याने तिला सांगितले. प्राण्यांच मिलन डोळ्यांनी दिसते
त्यामुळे ते लगेच समजते अस पण सागितलं आणि रूपाला एक प्रश्न विचारला. तू कधी कोणत्या प्राण्याचं मिलन पाहिलंय का? या प्रश्नावर रूपा एकदम बावरली आणि घाईने नाही नाही बोलली. लगेच तो बोलला खर सांग, लाजू नको ,तू पाहिलेलं आहे, पण सांगत नाहीस. ती बोलली खरच नाही पाहिलं. तो बोलला खर सांग तू कधी कुत्रा आणि कुत्रीच पाहिलं नाहीस का? ती बोलली मी कशाला कधी एवढे लक्ष देवून पाहू. किती लाज वाटते त्यांचं पाहून.तो बोलला अग तसे नाही, निसर्गाने त्यांना तसे करायला लावले आहे त्यात काय लाज वाटायचे कारण? सगळे प्राणी तसे करतात. आपण पण. आपण पण लग्न झालं की तसेच करणार.आपण म्हणजे आपण दोघे नाही, मी माझ्या बायकोबरोबर आणि तू तुझ्या नवर्या बरोबर.राकेश चे बोलणे ऐकताच ती एकदम लाजली.या विषयावर तो एवढे थेट बोलेल याची तिला अपेक्षा नव्हती. राकेश ने पण चलाखीने मौका पाहून चौका नाही तर थेट सिक्स मारला होता.तिच्या मनात त्याने थेट तो विषय घुसवला होता. आता तो तिची काय प्रतिक्रिया येतेय ते पाहत होता .
येथून पुढील हकीकत रुपाली तिच्या शब्दात सांगत आहे. ते पुढील भागात वाचा…