अमोलला सोफ्यावर बसवून मी तसाच तिच्या मागोमाग बेडरूम मध्ये गेलो. तर तिने अगोदर निवडलेली साडी बाजूला ठेवून दुसरीच काठ पदर असलेली साडी घालायला सुरुवात केली होती. घरात तिला झवायला पोरगा आलेला आणि इकडे तिची साडी नेसायची घाई. चांगली तारांबळ उडत होती. पण मी तिला बोललो तू सावकाश आवर. मी तो पर्यंत पाणी देतो.असे बोलून मी बाहेर आलो. पुन्हा किचन मध्ये जावून पाणी आणले आणि त्याला दिले. रुपालीच्या अशा अर्धवट दर्शनाने तो पण गोंधळात पडला होता. मी पण मनातून थोडा चिडलो होतो. नक्की तिने साडी बदलली होती आणि त्यामुळे तिचा वेळ गेला होता. त्यामुळे आता कशाला नेसते? तशीच नागडी बसून रहा असं बोलावं असे मला वाटत होते,पण बोललो नाही. मी हॉल मधूनच आतील अंदाज घेत होतो. बहुतेक आता साडी नेसून झाली होती. म्हणून मी अमोलला विचारले, चहा घेणार की सरबत? तसा तो बोलला की काहीही चालेल.
मग मी तिला मोठ्याने आवाज दिला आणि बोललो की अग चहा ठेव. त्यावर ती पण हळूच बोलली हो हो, आणते. अशा रीतीने अमोलच्या कानावर पहिल्यांदा तिचा आवाज पडला. आणि आतापर्यंत तो जरा अवघडलेल्या स्थितीत होता, तो जरा रिलॅक्स झाला. तो पर्यंत मी टीव्ही लावून चॅनल बदलत राहिलो. पण लक्ष सारे आत होते. आणि थोड्याच वेळात तिची हाक आली, “अहो”.. मी पटकन उठून आत गेलो. चहा तयार होता. ती बोलली ‘चहा घेवून जा.’ आता परत मी गोंधळलो,पण सावरून घेत तिला बोललो, अग असे नाही, तू ये चहा घेवून. परत तिने विचारले ,मी कशी दिसतेय? यावर मी तिला काही न बोलता मी डोळा मारला आणि अंगठा आणि पाहिले बोट जुळवून एकदम भारी असा खुणेनेच अभिप्राय दिला. आता ती खुलली. मी परत हॉल मध्ये आलो, ती माझ्या मागे चहा घेवून आली.
पैंजणचा आवाज ऐकताच अमोल चे कान ताठ झाले, नजर माझ्या मागे येणाऱ्या रुपाली वर स्थिर झाली. नजरेने तो तिला भिडला. खालपासून वरपर्यंत, आणि नंतर छाती व कंबर वर त्याची नजर अडकली. रुपाली ने पण त्याला ओझरत्या नजरेने पाहून घेत चहा दिला. नंतर मला दिला. ती तशीच उभी राहिली. मी तिला बसायला सांगितले. ती माझ्या शेजारी बसली. अमोल चहा प्यायचे नाटक करत होता पण नजर सारी रुपाली कडे झेप घेत होती. शेवटी चहा पिवून झाल्यावर मीच बोललो, ही माझी रुपाली. तो नमस्कार बोललो, तिने पण नमस्कार केला. मी पुढे बोललो, हा अमोल, पुण्यात असतो, इंजिनिअरिंग करतोय. मग तिने त्याला कॉलेज विचारले, कोठे राहतो असं विचारले. त्यामुळे वातावरण एकदम नॉर्मल होवून गेले. जसे नेहमी सारखे कोणी पाहुणा आला आहे असं ते बोलत होते. मी कमीच बोलत होतो, कारण माझ्या डोक्यात आता पुढे काय करायचं याचा विचार चालू होता.आपली गाडी जरी दुसऱ्या कोणाला पाच मिनिटे द्यायची असली तरी आपल्याला नको वाटते. इथे तर खुद्द बायको द्यायची होती. त्यामुळे मी गोंधळून गेलो होतो.शेवटी खूप विचार करून मी माझ्या जागे वरून उठलो आणि अमोलला बोललो तुम्ही दोघे बोला इथे बसून.अचानक असे बोलल्यामुळे दोघे पण चकित झाले.
अमोल नको नको म्हणत होता, पण मी बोललो अरे काही होत नाही, बसा एकत्र. रुपाली पण चकित झाली होती. पण असं करणे आवश्यकच होते.कारण त्यांच्या गप्पांना काही अर्थ नव्हता आणि बोलता बोलता रुपाली जे नको ती माहिती पण त्याला सांगून बसली असती. त्यामुळे त्यांना त्यांच्या मूळ कामाची आठवण करून देणे आवश्यक होते. दोघे जवळ जवळ बसले, त्यांचा किंचित स्पर्श होत होता. निदान एकमेकांच्या सेंटचा वास तरी एकमेकांना मिळत होता. रुपाली रिलॅक्स बसली होती, पण अमोल अजून अवघडून बसला होता. पण त्याला एकदम जास्त फोर्स करून चालणार नव्हते. नवीन गोऱ्हा होता, एकदम घाई केली असती तर बुजला असता. शेवटी मी पुढची चाल खेळली. रुपालीला बोललो, तू जेवायला वाढ, मी खालून काहीतरी घेवून येतो. ती हो बोलली आणि उठली, पण अमोल थोडा चिंतेत पडला. त्याला मी बोललो, चल आपण खाली जावून येवू.
ही गोष्ट एकदम छान झाली माझ्याकडून. खाली गेल्यावर मी त्याला बोललो, कसं आहे आमचे घर, तो बोलला छान आहे. मग त्याला बोललो, रुपाली कशी आहे? तो बोलला , खूप छान आहेत, वागायला आणि बोलायला. त्याच बोलणे ऐकून मी खूष झालो, मनातल्या मनात बोललो आता झवायला कशी आहे ते पण तुला समजेल. खालून श्रीखंड घेवून आम्ही परत आलो. मी अमोललाच श्रीखंड द्यायला आत पाठवले. मला एकच गाणे सारखे आठवत होते. दो दिल मिल रहे है चुपके चुपके. जेवण तयार असल्याचे रुपालीने मला सांगितले. त्या अगोदरच मी अमोलला बाथरूममध्ये अंघोळीला पाठवले होते.मी त्याची बाहेर यायची वाट पाहत होतो. तोपर्यंत रुपाली बरोबर थोडे बोलून घेतले. तिला विचारले पसंद आहे का ? तिने मानेनेच हो उत्तर दिले. नक्कीच तिला खाली पाझर फुटला असेल. तेवढ्यात अमोल बाहेर आला, त्याने सफेद शॉर्ट आणि क्रीम रंगाचाटी शर्ट घातला होता. अंडरवेर आणि बनियन पिळून आतच वाळत टाकले होते. सेंट पण त्याचा आणून तो मारला होता.मी अगोदर दिलेल्या सूचना प्रमाणे तो बरोबर वागत होता. रुपाली ने किचन मध्ये बसायला टाकले.
मी त्याला घेवून जेवायला बसलो. आम्ही जेवायला सुरुवात केल्यावर मी रूपालीला बोललो की तू पण आमच्या सोबतच जेवण कर.मग ती पण जेवू लागली. तशी कोणालाच भूक नव्हती. पण पुढची कामगिरी चांगली व्हायची असेल तर कोणी उपाशी रहायला नको होते. पण यावेळी पोटाची भूक नाही तर दुसरीच भूक महत्वाची होती. मी जेवत होतो,पण माझे लक्ष जेवणात नव्हते. आता मिलन की घडी जवळ आली होती. नेमके काय स्टेप घ्यावी याचा मी विचार करत होतो. हुशारीने मी माझे जेवण आटोपते घेतले. त्यांना जेवू दिले. कारण आता पुढची लढाई त्यांना लढायची होती. मी हात धुवून हॉल मध्ये आलो. मागून पाच मिनिटात जेवण आटोपून तो पण हॉल मध्ये आला. ते दोघे पाच मिनिटेच आत एकत्र होते.पण ते पाच मिनिट खूप महत्वाचे होते. मी त्यांना मोकळीक दिली होती, त्यांचेवर विश्वास टाकला होता. त्यामुळे ते अधिक रिलॅक्स झाले होते.
आता साडे नऊ होत आले होते.अमोल टीव्ही पाहत होता. मी परत किचन मधे गेलो. रुपालीने सर्व आवरले होते. ती उगीच घुटमळत होती. माझ्या पुढच्या आज्ञेची जणू वाट पाहत होती. मी किचनचा लाईट बंद केला आणि तिला घेवून बेड रूम मध्ये आलो. तिने एक दोन क्षण माझ्याकडे रोखून व्याकूळ नजरेने पाहिले आणि गपकन मला मिठी मारली. मी पण तिला घट्ट मिठी मारली. जरा आवेग ओसरल्यावर मी तिला वेगळे केले, तिला थोपटून धीर दिला.तिच्या हातात नाइट ड्रेस दिला आणि तिला बोललो तयार हो पटकन. तिने बेड रूमचा दरवाजा पुढे केला आणि साडी सोडायला लागली. ती बोलली तुम्ही बाहेर बसा, मी तयार झाले की तुम्हाला बोलावते. मग मी बाहेर येवून बसलो. अमोल रिलॅक्स वाटत होता. मी त्याच्याशी जुजबी बोलत होतो. त्याला ब्रश करून घ्यायला सांगितला. आज्ञाधारक मुलाप्रमाणे त्याने ब्रश केला आणि तयार होवून बसला.माझे कानशिले आताच गरम व्हायला लागली होती. घशाला कोरड पडत होती. तेवढ्यात आतून आवाज आला.
मी पटकन उठून आत गेलो, आता तिने केस मोकळे सोडले होते. माझ्या बरोबर झवताना पण ती अगोदर केस मोकळे सोडत असते. त्यावरून ती आता खरोखरच तयार झालीय याची मला खात्री पटली. आणलेला ड्रेस तिला उंचीला मोठा होत होता. कारण ते ड्रेस एकदम फुल्ल साईजच्या आणि फुल्ल उंचीच्या बायांसाठी बनवलेले असतात. आणि तोच तिचा प्रॉब्लेम होता. शेवटी मी तिला बोललो ,वरचा गाऊन घालूच नको.तिने ते ऐकले आणि गाऊन काढून कपाटात ठेवला. आता ती शॉर्ट स्कर्ट वर होती. स्कर्ट गुडग्यापासून एक वितभर वर होता आणि मांड्या दिसत होत्या. जाळीदार असल्यामुळे आतील चड्डी पण जाळीतून दिसत होती. पोटाला ड्रेस घट्ट चिकटला होता. त्यातून पोटाची सपाटी दिसत होती.मागून ढुंगणाणे एकदम उसळी मारली होती. बॉल अगोदरच कडक होते. ते गोरेपान बॉल वरून निम्मे उघडे दिसत होते. त्यांतील फट स्पष्ट दिसत होती. पाठ निम्मी उघडी होती. मी फ्रॉक वर करून चड्डी पाहायला लागलो तर तिने अडवले. मी पुन्हा बोललो, अग बघू दे. मग तिने पाहू दिले. चड्डी एकदम लहान साइज् ची होती.त्यातून पुचीचे ओठ जेमतेम झाकले गेले होते. चांगली फुगीर आणि घट्ट वाटत होती. मागच्या बाजूने गांडीचे गोळे निम्मे झाकलेले आणि निम्मे उघडे होते. खरंच लाल रंग चांगला खुलून दिसत होता.माझी रुपाली आज एखाद्या फिल्म ची हिरॉईन वाटत होती. इतर वेळी तर आम्ही दोघे भरपूर ब्ल्यू फिल्म पाहत होतो.पणआज मला तिचा लाईव्ह शो पाहायला मिळणार होता. हिरो तयार होता. हिरॉईन तयार होती. मी director होतो. आणि अँक्शन स्टार्ट मला बोलायचं होत.एकदम सेक्सी दिसतेय असं बोलून मी तिला बेडवर बसवले आणि मी तिच्या शेजारी बसलो. तिला हळूच एक खूप महत्वाचा प्रश्न विचारला.” त्याला पाठवू का ?” ती काहीच बोलेना. मला काय करावे ते कळेना. मी परत विचारले, सांग ना? ती विचार करून. बोलली, “तुम्ही पाहिजे माझ्या सोबत, तरच मी करीन.'”मी निःश्वास सोडला. खेळाडू खेळायला तयार होता, फक्त सपोर्ट पाहिजे होता. मी बोललो “बोलावू का त्याला आत?” ती हळूच मान हलवली. मी त्याला हाक मारणार होतो,पण नंतर उठून बाहेर गेलो. तो टीव्ही पाहत होता. मी टीव्ही च बटण बंद केलं. त्याने माझ्याकडे पाहिले. मी त्याला खुणेने जवळ बोलवले. त्याला विचारले काही टेन्शन नाही ना? तो बोलला अजिबात नाही. तो खरंच रिलॅक्स होता. त्यामुळे मी पण थोडा रिलॅक्स झालो. त्याला बोललो की घाई करायची नाही, आपल्याकडे पूर्ण रात्र आहे. सुरवातीला मी सांगेन तसे करायचे. नंतर तुला आवडेल तसे कर.तो हो बोलला.माझी नजर त्याच्या शॉर्ट वर गेली. मधला भाग फुगीर वाटत होता. शेवटी फ्लॅट चे दार आतून बंद असल्याची खात्री केली, लाईट बंद केली आणि त्याला चल बोललो.
त्याला घेवून बेडरूमचा दरवाजा ढकलला, आत बेड वर रुपाली सेक्सी, जाळीदार, लाल ड्रेस मध्ये पालथी मांडी घालून बसली होती. तोकड्या ड्रेस मधून तिचे मादक शरीर उफाळून बाहेर येवू पाहत होते.आत रुपाली अशा ड्रेस वर असेल याची त्याला कल्पनाच नव्हती.पण तो खूश झाला. त्याला घेवून मी बेड जवळ आलो. मी बेडवर बसलो आणि त्याला जवळच्या खुर्चीत बसवले. तो खुर्चीत बसून एकदा माझ्याकडे तर एकदा रुपाली कडे पाहत होता. रुपाली खाली पाहत होती. आता कशी सुरुवात करावी मला समजत नव्हते.
कथा पुढे चालू राहील…
आता पर्यंत कथा कशी वाटली ते कंमेंट करून नक्की सांगा.